سال ۱۹۳۵. برایونی تالیس فرزند ۱۳ ساله خانواده ای مرفه، با متهم کردن معشوق خواهر بزرگترش به جرمی که مرتکب نشده، سرنوشت زندگی خیلیها را بکلی تغییر میدهد. بر اساس رمان عاشقانه انگلیسی، نوشته «یان مک ایوان».
دیدن فیلم Atonement 2007 بسیار لذت بخش است؛ ریتم مناسبی دارد (خصوصاً در طول نیمه ابتدایی) و در جای مناسب غمگین و تأثیرگذار است. پایان فیلم به خوبی پرداخته شده است و تأثیر خود را می گذارد و این دقیقاً همان چیزی است که هرکسی از دیدن فیلمی که بر اساس رمانی از «مک اوان» ساخته شده باشد انتظار دارد. «مک اوان» شاید نویسنده خوب و ماهری باشد، اما هرگز در نویسندگی به «جین آستین» نمی رسد. «تاوان» یک فیلم تاریخی است اما پیشرفت «رایت» و حرکت او به سوی قلمرویی تاریک تر را نشان می دهد.
فیلم Atonement 2007 نیز به مانند کتاب، شامل دو قسمت اصلی و یک بخش پایانی می باشد. نیمه اول داستان از نیمه دوم داستان که در طول دوران جنگ اتفاق می افتد و «رابی» را در دانکرک و «برایونی» و «سسیلیا» را به عنوان پرستار نشان می دهد جالب تر است. نیمه دوم داستان فاقد گفت و گوهای پرحرارت و تعامل شخصیت های داستان است و همین موارد هستند که دو نیمه فیلم را از هم متمایز می کنند. «رایت» در دو فیلمی که ساخته، نشان داده است که در به تصویر کشیدن اشخاص و گفت و گوها در طول فیلم بسیار قدرتمندانه عمل می کند. تصویری که او از جنگ انگلستان و فرانسه شمالی نشان می دهد مشکلی ندارد اما هیچ نکته خاصی نیز در مورد این تصاویر به چشم نمی آید.
«کیرا نایتلی» ستاره فیلم تاوان 2007 است، اما «سسیلیا» کم اهمیت ترین شخصیت در بین سه شخصیت اصلی به حساب می آید. برخلاف فیلم «غرور و تعصب»، «نایتلی» فرصتی برای درخشیدن در این فیلم پیدا نمی کند. شخصیت «برایونی» توسط سه نفر اجرا شده است: به ترتیب، «سورشا رونان» سن سیزده سالگی، «رامولا گارای» سن هجده سالگی و «ونسا ردگریو» دورانی پیری او را اجرا کرده اند. برای این که «رونان» و «گارای» از نظر ظاهر و رفتار به هم شبیه باشند تلاش بسیاری شده است. اما در واقع «ردگریو» شبیه هیچ یک از آن ها نیست؛ البته او مانند «مریل استریپ» و «گلن کلوز» است! اگر شانس این را داشته باشید که شاهد حضور او در یک فیلم باشید، به جزئیات توجه چندانی نمی کنید.
فیلم Atonement 2007 چه در قالب یک کتاب باشید و چه در قالب یک فیلم، داستانی غم انگیز است. داستان فیلم کمی سریع تر از کتاب پیش می رود. موسیقی ناهماهنگ و زننده ای دارد که در آن از یک دستگاه ماشین تحریر به عنوان ساز کوبه ای استفاده شده است و این صدا بیننده را عصبی و ناراحت می کند. فیلم تاوان 2007 تأثیرگذار است و تا زیر پوست بیننده نفوذ می کند که البته بعضی از ببیننده ها این حس را دوست نخواهند داشت. روی هم رفته، این فیلم یک فیلم خوش ساخت است و البته با اقتباس «رایت» از داستان «آستین» برابری نمی کند، اما آنقدر خوب هست که برای طرفداران کتاب و این ژانر ارزش دیدن داشته باشد.
هیج دیدگاهی ثبت نشده ;(